De spoorwegen in Zuid-Amerika vertellen een verhaal van ambities, contrasten en gemiste kansen. Ooit droomden visionairs van een uitgestrekt spoornetwerk dat de immense landmassa zou verbinden en economische groei zou stimuleren. Maar terwijl sommige landen modernisering omarmen, zijn in andere regio’s treinen nauwelijks meer dan een relikwie uit het verleden. Toch biedt het continent enkele van de meest adembenemende treinreizen ter wereld, zowel voor toeristen als voor dagelijks vervoer.
Een zoektocht naar verbinding
In Argentinië herinneren de restanten van een ooit groots spoornetwerk aan vervlogen tijden. Waar treinen ooit de levensader van het land waren, blijven nu vooral enkele langeafstandsroutes en stedelijke verbindingen over. Toch zijn er nog parels, zoals de iconische “Train to the Clouds,” die reizigers door de Andes voert op een duizelingwekkende hoogte van 4.200 meter. Peru biedt een ander soort ervaring, waarbij de geschiedenis tot leven komt op het spoor. De Ferrocarril Central Andino, een technisch hoogstandje uit de 19e eeuw, blijft een van de hoogste spoorwegen ter wereld. Maar het zijn vooral de routes naar Machu Picchu die het meest tot de verbeelding spreken, waarbij de treinreis een integraal deel van de beleving vormt.
Brazilië, het grootste land van het continent, heeft ondanks zijn omvang verrassend weinig passagierstreinen. Decennialang is de nadruk gelegd op wegen en luchtvervoer, waardoor spoorwegontwikkeling grotendeels stil is blijven staan. Toch zijn er plannen, zoals de langverwachte hogesnelheidslijn tussen São Paulo en Rio de Janeiro, al wordt dit project keer op keer vertraagd door economische en politieke obstakels. In Chili zien we een ander contrast: terwijl de hoofdstad Santiago een efficiënt en modern metrosysteem heeft, zijn langeafstandstreinen grotendeels verdwenen door de geografische uitdagingen van het land.
De toekomst van het spoor in Zuid-Amerika blijft onzeker, maar niet zonder perspectief. In verschillende landen wordt gewerkt aan modernisering van bestaande lijnen, met name voor goederenvervoer. Hogesnelheidsprojecten blijven een droom, maar stedelijke netwerken worden verbeterd om de toenemende verkeersdruk te verlichten. Tegelijkertijd worstelen reguliere spoorverbindingen met verouderde infrastructuur en veiligheidsproblemen, terwijl toeristische routes vaak wél goed onderhouden zijn. Als investeringen in de spoorwegen toenemen, zou Zuid-Amerika misschien alsnog een stap kunnen zetten richting de verwezenlijking van die oorspronkelijke droom: een beter verbonden continent.
Peru: Ollantaytambo naar Aguas Calientes
Aanbevolen door Eleanor van Elevate Your Escapes
De Peru Rail lijn van Ollantaytambo naar Aguas Calientes is echt een bijzondere ervaring! Veel mensen zullen deze lijn nemen om Machu Picchu te bereiken. Het biedt de meest schilderachtige landschappen en entertainment onderweg. Peru Rail is opgezet voor toeristen, dus de wagons zijn schoon, comfortabel en modern.
In het hart van de Heilige Vallei ligt het kleine stadje Ollantaytambo, een charmant Incadorp. Het is een geweldige plek om te stoppen voordat je verder gaat naar Aguas Calientes, bekend als het dichtstbijzijnde gebied om Machu Picchu te ervaren.
Je begint op het station van Ollantaytambo, waar dansers gekleed in traditionele outfits en met muziekinstrumenten je verwelkomen terwijl je wacht en vervolgens aan boord stapt van de trein. De trein rijdt vervolgens door een dramatisch landschap van prachtige bergen, bossen en de Urubamba rivier. Je passeert afgelegen dorpjes, oude terrassen die in de bergen zijn uitgehouwen en af en toe een glimp van wandelaars langs het Inca pad. De reis duurt ongeveer 1,5 uur.
Peru Rail biedt verschillende klassen van dienstverlening, van de budget-vriendelijke Expedition tot de luxe Belmond Hiram Bingham, compleet met gastronomische maaltijden en live muziek. Zelfs in de standaard wagons voelt de reis comfortabel en meeslepend. Het is een zeer soepele rit. De grote panoramische ramen van de Vistadome en Expedition treinen bieden een ongelooflijk uitzicht op het landschap en zijn de extra kosten meer dan waard.
Argentinië: Trein naar het einde van de wereld
Aanbevolen door Pamela van The Directionally Challenged Traveler
De treinreis met de Tren del Fin del Mundo in Ushuaia, Argentinië, voelde alsof ik een sprookjesboek binnenstapte. Als de zuidelijkste spoorweg ter wereld volgt deze smalspoor-stoomtrein hetzelfde pad dat ooit gevangenen van de strafkolonie in Ushuaia naar hun werklocaties bracht in het begin van de 20e eeuw.
De reis begon op Estación del Fin del Mundo, een station doordrenkt van geschiedenis. Foto’s en tentoonstellingen vertellen het verhaal van Ushuaia als strafkolonie en laten zien hoe de stad zich door de jaren heen heeft ontwikkeld. Terwijl de trein langzaam op gang kwam, ontvouwde het landschap zich op een manier die me de adem benam. De route voert door het Nationaal Park Tierra del Fuego, een ongerept stukje Patagonië vol indrukwekkende natuur.
Een van de meest gedenkwaardige stops was bij de La Macarena-waterval. Hier stapte ik uit om de frisse lucht in te ademen en het spectaculaire uitzicht te bewonderen: het water dat neerstort tegen een achtergrond van dichte bossen en met sneeuw bedekte bergen. De eenzaamheid van de plek, met alleen het geluid van stromend water en het verre gefluit van de trein, was een ervaring op zich.
Een ander hoogtepunt was de passage door de Cañadón del Toro, een diepe kloof omringd door ruig terrein. De langzame snelheid van de trein gaf me de kans om de surrealistische schoonheid van de Patagonische wildernis volledig in me op te nemen – met uitgestrekte bossen, veengebieden en wilde rivieren. We zagen zelfs wilde paarden!
Toen de trein zijn eindstation, Estación Parque, naderde, kon ik niet anders dan nadenken over de unieke combinatie van geschiedenis en natuur die deze reis zo bijzonder maakte. De Tren del Fin del Mundo is niet zomaar een rit; het is een ervaring die je verbindt met het verleden en de ongerepte essentie van Patagonië.
Argentinië: Wolkentrein
Aanbevolen door Naomi van Probe around the globe
De “Tren a las Nubes‘ in Argentina of “Wolkentrein”, is een epische dagtrip met de trein in de regio Salta, in noordwest Argentinië. Ik reisde met deze touristentrein van San Antonio de los Cobres naar het La Polvorilla Viaduct, en weer terug. Het is slechts een treinritje van 18 km maar de trein meandert rustig door het woenstijn landschap van het hooggebergte. Als de trein eenmaal aankomt bij het La Polvorilla Viaduct op 4.220 meter hoogte, mindert de trein nog meer vaart en rijdt stapvoets over het viaduct.
Eenmaal aan de andere kant van de brug, keert de trein weer om want de rails houdt hier op. Dit zorgde ervoor dat ik het spectaculaire uitzicht vanaf het viaduct twee keer kon bewonderen en uiteraard fantastische foto’s kon maken.
Als al deze indrukwekkende cijfers nog niet genoeg zijn, de Tren a las Nubes pakt ook goed uit met een grote show. Je begint je dagtrip vanuit Salta of vanuit San Antonio de los Cobres. Vanaf het moment dat de reis begon, werd ik vermaakt. Ik zag traditionale dans, muziek, en folklore, ik genoot van heerlijke empanades, en ik was bij het heisen van de Agentijnse vlag en het spelen van het volkslied bij het uitzichtpunt. En uiteraard, de treinrit zelf! Omdat de reis met de trein redelijk kort is, gaat de trein naar het eindpunt en weer terug. Dit geeft iedereen de kans om minimaal 1x aan de ‘goede’ kant van het rijtuig te zitten voor de beste uitzichten.
De naam “Tren a las Nubes” of “Wolkentrein” komt door het phenomeen van condensatie van wolken op deze grote hoogte rondom de brug. Dit creëert de illusie dat de trein over de wolken zweeft. De kans dat dit gebeurt is vrij klein, maar als het een keer gebeurt, dan heb je weinig uitzicht vanuit de trein. Maar de plaatjes van de trein die over de kloof zweeft zijn des te spectaculairder!
Argentinië: Tren Patagónico
Aanbevolen door Audrey van Che Argentina Travel
Ik heb veel treinreizen gemaakt door Argentinië, vooral in Patagonië, en een reis die me echt verraste met zijn uitzichten en wilde dieren was de Tren Patagónico!
Dit is een nachttrein die meer dan 800 kilometer aflegt tussen de stad Bariloche, aan de voet van de Andes, en Viedma, dicht bij de Atlantische kust.
Deze epische treinreis van 18 uur doorkruist Argentinië van west naar oost en moet niet verward worden met de bekendere Old Patagonian Express, die meer een toeristische attractie is en een veel kortere route heeft.
Tijdens onze reis met de Tren Patagónico zagen we het landschap veranderen van bergen naar meren en uiteindelijk naar de uitgestrekte steppe. Ook de dierenwereld veranderde mee: we spotten hazen, roofvogels, guanaco’s en natuurlijk veel schapen! Hoewel een groot deel van de reis ‘s nachts plaatsvindt (waardoor er weinig te zien is), was het een absoluut hoogtepunt om de zonsondergang over de Patagonische steppe te bewonderen. De gloeiende kleuren en de overvloed aan dieren die in het zachte licht tevoorschijn kwamen, maakten het moment magisch.
Een belangrijke tip als je de Tren Patagónico wilt nemen: deze trein rijdt maar één keer per week! Meestal vertrekt hij op vrijdag van Viedma naar Bariloche en op zondag van Bariloche terug naar Viedma. Het is dus belangrijk om je reis goed te plannen!
0 reacties